Indian Gods

Als je koppig bent en niet bang bent voor moeilijkheden, is dit spel voor jou. Ik garandeer dat "Burn", "Bom", enz. Zal meer dan eens zijn. Alleen de meest resistente spelers zullen in staat zijn om het spel te voltooien op alle niveaus van moeilijkheidsgraden. Hoewel, ik betwijfel het heel erg ;) Indiase goden in het hindoeïsme, het mythologische element verdwijnt in de achtergrond: het zwaartepunt van de laatste ligt precies in praktische activiteit. De belangrijkste filosofische opvattingen in hindoeïstische theorieën spelen vaak een veel belangrijkere rol dan het concept van goden. Niettemin zijn in veel opzichten deze opvattingen van grote belangstelling. Allereerst moet worden gezegd over de houding van het hindoeïsme tot de oude Brahmanistische mythologie. in het proces van het ontwikkelen van het hindoeïsme, gaf het Vedische Pantheon plaats voor een andere hiërarchie van goden van niet-arische oorsprong. Van de vorige goden is er natuurlijk niet iemand die in dit latere stadium hetzelfde karakter of dezelfde betekenis zou hebben als hij eerder had. Die goden die leidende rollen in de Veda Epoch speelden, wijken nu naar de achtergrond en vice versa, de goden die minder respecteerden in de Veda's bereiken de grootste eer. De machtigste Ved-godheid, de koning van de Goden Indra, verdwijnde niet volledig in het hindoeïsme, maar hij ervoer zichzelf. En laat hem nog steeds de herinnering aan zijn voormalige grootheid herinneren, en de geliefde helden van de mythen blijven de erevoorname van "de zoon van Indra", maar de tijden van zijn echte macht zijn al in het verleden. Integendeel, de Sun Goddess Surya heeft blijkbaar veel aanhangers behouden. Over het algemeen was de aanbidding van de zon kenmerkend voor West-India. Sommige sekten beschouwd als suriya man; Hij werd aanbeden, zelfs als de belangrijkste God, en geïdentificeerd met Brahma, Shiva en Vishnu. Het waren deze drie goden die de Trimurti maakten - een triade die Ishvara heeft geholpen, de enige Allerhoogste God, het symbool van Brahman, waar het absolute zich in Brahma manifesteert als een schepper, in Vishnu als een voogd, en in Shiva als een vernietiger en renovator. Met de christelijke drie-eenheid heeft deze combinatie van goden heel weinig overeenkomsten. Trimurti is nooit verhoogd tot de mate van dogma of de huidige theorie, en noch voor geloof of speculatie heeft dit beeld enige betekenis, iets dat de aandacht waardig is. Blijkbaar was dit een manifestatie van het Indiase syncretisme, de wens om zich te verenigen en zelfs de culten, die we bij elkaar in het hindoeïsme ontmoeten. Een ander voorbeeld van een dergelijk syncretisme was de gelijktijdige verering en vergelijking als gelijk aan Vishnu en Shiva, wat leidde tot de frequente menging van beide kussens en zelfs naar de combinatie van beide goden. Dus ze werden samen geëerd onder de naam van Hari-Hara (d.w.z. Vishnu-Siva), en deze combinatie van twee goden fuseerde uiteindelijk in een dubbel beeld, dat zijn eigen speciale cultus had toegewezen. De acties van de hindoese Trinity vallen samen met het drievoudige ritme van wereldcycli. Eerst ontstaan ​​ze uit de brahmaan; Bereik dan hun volledige incarnatie; Dan worden ze geabsorbeerd door een Brahman of door een tijdperk gevolgd door de volgende eeuw. De creatie van de wereld, evenals geschiedenis, is verdeeld in cycli. Er is geen begin of einde. Het begin is het einde, en het einde is een nieuw begin. De Allerhoogste God van de Brahman-tijd, Brahma zelf, het hanteren van de kracht van de schepping, verliest geleidelijk zijn betekenis. Hij blijft in Prajapati leven, maar zijn echte functies zijn overgedragen aan anderen. Brahma is meer een abstracte godheid. Niettemin wordt hij vaak genoemd, en zijn beeld is vaak te vinden tussen de beelden van de goden. Op een van hen staat hij recht op de bloem; De kleur van zijn lichaam is donkergeel; hij heeft vier gezichten of hoofden; Hij sneed zijn vijfde Shiva af omdat hij zichzelf een allerhoogste wezen noemde en beweerde dat hij Shiva zelf had gecreëerd; Strengen parels worden geweven in de lokken van zijn haar. Zijn twee handen worden opgetild voor gebed, de andere twee houden een pot en een rozenkrans. Soms is hij afgebeeld op een zwaan.