Fisher Birds

Vissen zijn de kieuw dragende aquatische craniaatdieren die ledematen met cijfers missen. Ze vormen een zustergroep voor de manteldieren, die samen de olfactores vormen. Inbegrepen in deze definitie zijn de levende zeebrasels, lampreuzen en kraakbeenachtige en benige vissen, evenals verschillende uitgestorven verwante groepen. Tetrapoden kwamen tevoorschijn binnen kwabvinnen, zo klakkeloos zijn ze ook vissen. Traditioneel worden vissen echter parafyletisch gemaakt door de tetrapoden uit te sluiten (d.w.z. de amfibieën, reptielen, vogels en zoogdieren die alle afstammen van dezelfde afstamming). Omdat op deze manier de term "vis" negatief wordt gedefinieerd als een parafyletische groep, wordt het niet beschouwd als een formele taxonomische groepering in de systematische biologie. De traditionele term vissen (ook ichthyes) wordt beschouwd als een typologische, maar geen fylogenetische classificatie. De vroegste organismen die als vissen kunnen worden geclassificeerd, zijn zachte chordaten die voor het eerst zijn verschenen tijdens de Cambrische periode. Hoewel ze een echte ruggengraat misten, hadden ze notochords waardoor ze wendbaarder konden zijn dan hun tegenhangers in ongewervelde dieren. Vissen zouden blijven evolueren door het Paleozoïcum tijdperk, zich diversifiëren in een grote verscheidenheid aan vormen. Veel vissen van het Paleozoïcum ontwikkelden een extern harnas dat hen beschermde tegen roofdieren. De eerste vis met kaken verscheen in de Silurische periode, waarna veel (zoals haaien) formidabele mariene roofdieren werden in plaats van alleen de prooi van geleedpotigen. De meeste vissen zijn ectotherm ("koudbloedig"), waardoor hun lichaamstemperatuur kan variëren als de omgevingstemperatuur verandert, hoewel sommige grote actieve zwemmers zoals witte haai en tonijn een hogere kerntemperatuur kunnen hebben. Vis is overvloedig aanwezig in de meeste waterlichamen . Ze zijn te vinden in bijna alle aquatische omgevingen, van hoge bergstromen (bijvoorbeeld char en gudgeon) tot de afgrond en zelfs de diepten van de diepzee van de diepste oceanen (bijvoorbeeld slobbers en zeeduivel). Met 33.600 beschreven soorten, vertonen vissen een grotere soortendiversiteit dan enige andere groep gewervelde dieren. Vis is een belangrijke bron voor mensen over de hele wereld, vooral als voedsel. Commerciële en zelfvoorzienende vissers jagen op vissen in het wild (zie visserij) of kweken ze in vijvers of in kooien in de oceaan (zie aquacultuur). Ze worden ook gevangen door recreatieve vissers, gehouden als huisdieren, opgevoed door viskwekers en tentoongesteld in openbare aquaria. Vissen hebben door de eeuwen heen een rol gespeeld in de cultuur en dienen als goden, religieuze symbolen en als onderwerpen van kunst, boeken en films. Vissen vertegenwoordigen geen monofyletische groep, en daarom wordt de "evolutie van vissen" niet als een enkele gebeurtenis bestudeerd. Vroeger worden vissen uit het fossielenbestand vertegenwoordigd door een groep kleine, kaakloze, gepantserde vissen, bekend als ostracodermen. Jawless vislijnen zijn meestal uitgestorven. Een bestaande clade, kan de lampreys oude pre-jawed vis benaderen. De eerste kaken worden gevonden in Placodermi-fossielen. De diversiteit van jawed vertebrates kan wijzen op het evolutionaire voordeel van een mond met kaken. Het is onduidelijk of het voordeel van een scharnierende kaak grotere bijtkracht, verbeterde ademhaling of een combinatie van factoren is. Vis is mogelijk geëvolueerd van een wezen dat lijkt op een koraalachtige zeeschede, waarvan de larven op belangrijke manieren lijken op primitieve vissen. De eerste voorouders van vissen hebben de larvale vorm mogelijk in volwassenheid bewaard (zoals sommige zeescheden tegenwoordig doen), hoewel misschien het omgekeerde het geval is.De term 'vis' beschrijft het meest precies elk niet-tetrapod-cranaat (dwz een dier met een schedel) en in de meeste gevallen een ruggengraat)